De aarde draait in een bijna ronde baan om de zon op 149,6 miljoen kilometer afstand. Met die afstand bevinden we ons in de zogeheten bewoonbare zone, waar het leven optimale omstandigheden heeft – vooral omdat de temperatuur veel vloeibaar water aan het oppervlak toelaat.
Om te zien hoeveel mazzel de aarde heeft, hoeven we alleen maar te kijken naar onze buren in het zonnestelsel, Venus en Mars.
Volgens astronomen zijn Venus en de aarde geologisch gezien onder dezelfde omstandigheden gevormd, maar hebben ze zich heel verschillend ontwikkeld.
Venus heeft wel zeeën gehad, maar die zijn verdampt en het broeikaseffect is op hol geslagen in de dichte atmosfeer. Het is er nu gemiddeld 464 °C – veel te heet voor leven.
Op Mars zijn de omstandigheden precies omgekeerd. Mars had waarschijnlijk ook zeeën, maar nu is de atmosfeer te ijl en het oppervlak te koud – gemiddeld - 60 °C – voor vloeibaar water.
Als de baan van de aarde ovaler zou zijn maar dezelfde gemiddelde afstand tot de zon had, waren we het slechtste af.
Het jaar zou twee ijzige en twee verzengende seizoenen kennen. Met een sterk ovale baan zou de aarde een ijsschots worden, omdat de warme perioden te kort zouden zijn om de bevroren aardbol te ontdooien.