Tot 200 miljoen jaar geleden zat bijna al het land op aarde aan elkaar vast in een groot supercontinent: Pangea.
Nu laat een recent simulatiemodel van Curtin University zien hoe de tektonische platen van de aarde de komende 300 miljoen jaar naar elkaar toe zullen bewegen om een nieuw groot supercontinent te vormen dat door geologen eerder al Amasia is genoemd.
Australië fungeert als lijm
Het toekomstige supercontinent is een samensmelting van het huidige Amerika en Azië en zal de Grote Oceaan, die nu een derde van het aardoppervlak beslaat, opslokken.
Volgens geologische modellen verdwijnt in de komende 200 tot 300 miljoen jaar de Grote Oceaan en worden Amerika en Azië samen het supercontinent Amasia.
De theorie over Amasia is door andere geologen al eerder geopperd als één van de scenario’s over hoe de buitenste vaste laag van de aarde de komende honderden miljoenen jaren zal bewegen.
Maar volgens de wetenschappers achter de recente studie bewijst hun simulatie dat Australië eerst zal botsen met Azië en daarna zal fungeren als lijm tussen Amerika en Azië, terwijl de Grote Oceaan krimpt en uiteindelijk verdwijnt.
Gigantische botsing creëerde Pangea
325 miljoen jaar geleden: Continenten botsen
Bijna al het land op aarde ligt op twee continenten, Euramerika en Gondwana. De continentale platen daaronder botsen tegen elkaar en slokken de Paleo-Tethysoceaan op.
235 miljoen jaar geleden: Pangea verenigt al het land
Alle landmassa is nu versmolten tot Pangea – naar de twee Griekse woorden voor alles (pan) en land/aarde (gaia) – en de oceaan Panthalassa bedekt de rest van de aarde. Thalassa betekent zee.
140 miljoen jaar geleden: De werelddelen ontstaan
De continentale platen maken zich langzaam los en dat is het begin van het einde voor Pangea. De Atlantische Oceaan is een smalle straat, en Afrika en Zuid-Amerika zijn nog steeds één.
Zeeniveau verandert aanzienlijk
Het is zeker niet de eerste keer dat de werelddelen samensmelten tot een grote landmassa. In de afgelopen twee miljard jaar zijn de tektonische platen op aarde meermaals versmolten tot supercontinenten.
De samensmelting vindt ongeveer elke 600 miljoen jaar plaats in een cyclus die geologen de supercontinentcyclus hebben genoemd.
De Australische geologen hebben hun kennis over de bewegingen van continentale platen gecombineerd met zogeheten geodynamische 4D-modellen om 200 tot 300 miljoen jaar in de toekomst te kijken.
Zij denken dat de veranderingen ook dramatische gevolgen zullen hebben voor ecosystemen, zeeniveaus, temperaturen en het milieu.