Als je goed naar de maan kijkt, zie je vage kleuren: een beetje blauw of rood in de donkere vlekken en geel op de rest van het hemellichaam. De kleuren weerspiegelen de kindertijd van de maan, 4,5 miljard jaar geleden.
Toen was de bodem een zee van lava, waarbij lichtere mineralen als veldspaat bovenin terechtkwamen, terwijl zwaardere mineralen als ijzer en pyroxeen dieper wegzakten. De lichte gesteenten zijn van binnen heel licht van kleur, en aan het oppervlak gelig.
Op enkele plaatsen schijnt de lichte kleur door waar meteoren gaten in de rotsen hebben geslagen. De grote donkere vlekken van de maan zijn rijk aan ijzer (rood) of titanium (blauw). Deze mineralen kwamen 3-4 miljard jaar geleden aan de oppervlakte via magma, dat daarna stolde tot basalt.