OVER DE PLANETOÏDE PALLAS
De planetoïde Pallas is het op twee na grootste object in de planetoïdengordel en de tweede die werd ontdekt, vandaar haar officiële naam ‘2 Pallas’.
De Duitse astronoom Wilhelm Olbers ontdekte de planetoïde, die werd genoemd naar de Griekse godin van de wijsheid, Pallas Athene, op 28 maart 1802. Pallas is nu in oppositie, wat betekent dat de planetoïde in lijn met de aarde en de zon staat, en maximaal dicht bij ons is in zijn baan – met een afstand tot de aarde van slechts zo’n 210 miljoen kilometer.
Koolstofchondrieten zijn mogelijk afkomstig van botsingen tussen Pallas en andere planetoïden.
Pallas heeft een diameter van ruim 500 kilometer en bestaat uit gesteenten die ook voorkomen in een zeldzaam type meteoriet, koolstofchondriet.
Die bevat bolletjes materiaal die zich hebben verzameld rond het sterrenstof waaruit het zonnestelsel is gevormd.
GIDS VOOR DE PLANETOÏDE PALLAS
Pallas is rond middernacht te zien, net boven de horizon in het zuiden.
Zo ga je te werk:
Waar en wanneer?
Om de planetoïde Pallas te vinden, richt je je verrekijker of telescoop in zuidelijke richting in de nacht van 15 op 16 januari.
Rond middernacht staat Pallas pal op het zuiden, maar net boven de horizon. In het zuiden van het land heb je de meeste kans om hem te zien.
Zichtbaarheid
Zoek een donkere plek met niet te veel licht en vrij zicht op de horizon. Je ziet Pallas het beste als je wat hoger staat. Gebruik een kompas om het zuiden te vinden, of zoek eerst de Poolster en kijk dan in de tegenovergestelde richting.