De zon, de aarde en Jupiter staan op een rechte lijn, met de zon en Jupiter aan weerszijden van de aarde.
Dit verschijnsel, oppositie geheten, heeft twee grote voordelen wanneer we de planeet willen bestuderen: de afstand van de aarde tot Jupiter is minimaal en de planeet is de hele nacht zichtbaar.
79 manen heeft Jupiter. De grootste, Ganymedes, is de grootste maan van het zonnestelsel en groter dan de planeet Mercurius.
Jupiter is de grootste en zwaarste planeet in ons zonnestelsel: hij weegt ruim dubbel zoveel als alle andere bij elkaar. En hij heeft ook nog eens de meeste manen van alle planeten in het zonnestelsel.
Astronomen blijven zelfs nieuwe manen vinden – 15 stuks in 2015, twee in 2016 en tien in 2018 – en nu is het aantal bekende manen 79.
Grote manen met verrekijker te zien
De recentelijk ontdekte manen zijn echter zo miniem dat ze alleen met krachtige telescopen te zien zijn.
De vier grootste manen – Europa, Io, Ganymedes en Callisto – zijn dan weer zo groot dat we ze al met een verrekijker kunnen waarnemen. Ze werden ontdekt door Galileo Galilei in 1610 en worden daarom de Galileïse manen genoemd.
Als je Jupiter een aantal nachten volgt, zie je de vier manen dansen rond de planeet. Af en toe zullen er een of meer verdwijnen omdat ze achter Jupiter langs gaan of omdat ze wegvallen in zijn licht.
Gids voor manen van Jupiter
MEER OVER DE MANEN VAN HET ZONNESTELSEL
Extreme weersomstandigheden op manen van het zonnestelsel
Toen Neil Armstrong op 21 juli 1969 op de maan landde, zette hij voet op een dorre, grijze vlakte van gesteenten en een fijn laagje stof.
Maar zo vredig is het op de overige manen van het zonnestelsel niet. De satellieten van onze buurplaneten zijn gigantisch, ijzig en soms regelrecht vijandig.
VERKENNING
Sinds de Apollo 17 bijna 48 jaar geleden naar de aarde terugkeerde, zijn er geen astronauten op de maan geweest, maar nu staat de mens misschien voor een nieuwe reuzensprong.
In 2017 ondertekende de Amerikaanse president Donald Trump een decreet waarmee de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA het programma kan hervatten om de mens terug naar de maan te brengen.
MIJLPALEN
TOEKOMST
Astronomen gaan achter leven op vreemde manen aan
8000 lichtjaar hiervandaan vinden we de maan Kepler-1625 b I in een baan om Kepler-1625 b.
Ze draaien om een ster zoals de zon en bevinden zich in de bewoonbare zone, waar in theorie leven kan ontstaan.
Als het een rotsmaan is, is er kans op buitenaardse levensvormen.
De ontdekking van Kepler-1625 b I is sensationeel, want nu weten we dat het in ons zonnestelsel wemelt van de exomanen met potentieel leven.
Maar Kepler-1625 b I is niet de enige maan die astronomen in de kijker hebben bij hun zoektocht naar leven in de ruimte.
Drie toekomstige ruimtemissies zullen de komende jaren een aantal bekende manen van ons stelsel uitkammen.