Onderzoekers berekenden dat de straling van een supernova op 26 lichtjaar van de aarde de helft van de ozonlaag zou verwoesten, waardoor meer schadelijke uv-straling van de zon de aarde zou bereiken.
De hogere straling gaat met name ten koste van fytoplankton, dat de helft van de zuurstof in de atmosfeer produceert. Supernova’s op zo’n kleine afstand zijn echter heel zeldzaam en komen circa één keer in de anderhalf miljard jaar voor.
Toen de ster explodeerde als supernova, stootte hij waterstofgassen uit, die een roodachtig licht aan de hemel geven.
Supernova’s
Ontstaan als een 7-9 keer zo grote ster als de zon door zijn waterstof en helium heen is.
Binnen een seconde stort de ster in. De temperatuur stijgt tot miljarden graden Celsius. De ster explodeert en slingert materie het heelal in.
Een supernova ontstaat als een zware ster zijn brandstof heeft verbruikt en instort.
Dit gaat gepaard met een tegengestelde reactie, waarbij de buitenste gaslaag van de ster explodeert en er heel veel gamma- en röntgenstraling en hoogenergetische deeltjes het heelal in worden geslingerd.
Baden in het licht van een instortende reuzenster – zoals NASA het voor zich ziet. /Visualization Explorer