2900 sterren op een kluitje – die kun je nu zien met een verrekijker. De sterrenhoop Messier 11 is een van de meest dichte open sterrenhopen van de Melkweg.
Hij wordt ook wel de Wilde-eendcluster genoemd, omdat hij door een kleine telescoop gezien een driehoekige vorm heeft die doet denken aan die van een vlucht wilde eenden.
Sinds de sterren van Messier 11 zo’n 316 miljoen jaar geleden ontstonden, worden ze al bijeengehouden door de zwaartekracht.
Maar net als in andere open sterrenhopen trekken de sterren langzaam van elkaar weg, en over enkele miljoenen jaren zullen ze elkaar moeten loslaten.
Alle sterren in de hoop zijn even oud, maar astronomen hebben in 2018 ontdekt dat sommige sneller ouder worden dan andere doordat ze langzamer om zichzelf draaien.
Gids voor de sterrenhoop
Messier 11 (knipperende aanwijzer) vind je in de nacht van 3 op 4 juni om 1.00 uur in zuidelijke richting, net als Saturnus, Jupiter en de ster Altair.
Wanneer?
De sterrenhoop Messier 11 is het grootste deel van juni te zien, maar de omstandigheden zijn het best rond nieuwe maan op 3 juni, want dan heb je weinig last van het maanlicht.
Waar?
Om 1.00 uur vind je Messier 11 midden tussen de heldere ster Altair (op 30 graden boven de horizon op het zuidoosten) en Jupiter (10 graden boven de zuidelijke horizon).
Hoe?
In het pikkedonker is Messier 11 met het blote oog te zien, maar bij lichtere omstandigheden heb je een verrekijker nodig. Daarmee zie je de sterrenhoop als een vage, driehoekige ster.
