Het klinkt als een idee uit de 18e eeuw, maar het is gloednieuw. Onderzoekers van de University of Central Florida in de VS ontwikkelden samen met het private ruimtevaartbedrijf Honeybee Robotics een raketmotor op stoom, waarmee een ruimtesonde van planeet naar planeet kan vliegen zonder door zijn brandstof heen te raken.
Uit onderzoek van de laatste jaren blijkt dat er bijna overal water is – niet alleen op planeten en manen, maar ook op kleinere objecten als planetoïden. Meestal heeft het de vorm van ijs, en daarom moet de sonde het eerst opwarmen.
Het prototype van de stoomsonde is getest in een vacuüm. De sonde boorde naar water en steeg op met zijn stoomraketmotoren.
Sonde moet zichzelf van brandstof voorzien
Met een holle boor haalt hij ijs uit de bodem, dat hij verwarmt met behulp van energie uit zijn zonnepanelen. De waterdamp wordt in de ruimtesonde gezogen, waar hij weer condenseert en wordt opgeslagen in de brandstoftank.
Als de sonde klaar is om verder te vliegen, wordt het water weer verhit en als stoom door een straalpijp geblazen. Zo kan de sonde van planetoïde naar planetoïde vliegen en zichzelf steeds weer van brandstof voorzien.
Stoomsonde tankt overal bij
Een nieuwe ruimtesonde stijgt op van o.a. planetoïden door stoom uit zijn straalpijpen te blazen. Die stoom bevindt zich in de vorm van water of ijs op waterhoudende planetoïden.
Zonnecellen leveren energie
De ruimtesonde heeft zonnepanelen voor de energie die nodig is om naar water te kunnen boren.
Boor gaat de grond in
Op een paar centimeter diepte stuit de boor al op water – in de vorm van ijs of gebonden in mineralen.
Mineralen vullen boor
De holle boor wordt gevuld met het materiaal dat vlak onder de oppervlakte van de planetoïde zit.
Water wordt stoom
Met energie uit de zonnecellen wordt het materiaal verhit. Het water verdampt en stijgt op door de boor.
Tank wordt gevuld
De stoom condenseert in de sonde en wordt als water opgeslagen in de brandstoftanks. De sonde is klaar om verder te vliegen.
De onderzoekers hebben een prototype getest in een vacuümkamer. Dit heeft succesvol een gat in de bevroren grond geboord en het water laten verdampen en weer laten condenseren. Ook de stoommotor zelf werd getest, en de proefsonde wist op te stijgen in de vacuümkamer.
Op grotere hemellichamen als de aarde en Mars vereist de zwaartekracht veel meer kracht om op te stijgen dan op kleine objecten. Maar in principe moet de motor sterk genoeg kunnen worden om weg te komen van de maan en Mercurius.
