Ruimteserie is trouw aan de wetenschap
Sciencefiction kan nog zo vermakelijk zijn, in wetenschappelijk opzicht is het vaak een rommeltje, met aliens die Engels spreken, generatoren die kunstmatige zwaartekracht opwekken en een plot dat de natuurwetten tart.
Zo niet The Expanse van Amazon Prime, misschien wel de meest realistische en wetenschappelijk correcte sciencefictionserie ooit. En seizoen 5 stelt niet teleur.
The Expanse speelt niet eens zo ver in de toekomst. In de 25e eeuw wordt de aarde bestuurd door de VN, is Mars gekoloniseerd en wonen er mensen in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter en op enkele manen rond de grote gasplaneten.
We volgen een groot aantal personages, zoals secretaris-generaal van de VN Chrisjen Avasarala en ruimtekapitein James Holden en zijn bemanning in hun aangepaste Martiaanse oorlogsschip de Rocinante.
VIDEO: Bekijk de trailer van seizoen 5 van ‘The Expanse’
Deze hoofdpersonen raken steeds verwikkeld in een complex geopolitiek spel om de macht in het zonnestelsel en het toekomstige lot van de mens in het heelal.
Mars is supermacht geworden
De aarde is nog steeds de belangrijkste mogendheid in het zonnestelsel, gevolgd door Mars. De Marskolonisten maken de planeet bewoonbaar met terravorming, een techniek waarbij de omstandigheden op een planeet langzaam aardeachtiger worden gemaakt.
De twee supermachten benutten de rijkdom aan mineralen in de planetoïdengordel en onderdrukken de mijnwerkers daar, de Belters.
Secretaris-generaal van de VN Chrisjen Avasarala kijkt naar de maanbasis, waar een deel van het verhaal zich afspeelt.
Seizoen 5 draait om een terroristische organisatie onder leiding van Marco Inaros. Hij valt de aarde van grote afstand aan met behulp van hemeldynamica.
Hoe precies verklap ik niet, maar het maakt eens te meer duidelijk dat de serie de wetenschap uit de boeken die eraan ten grondslag liggen serieus neemt. Daarom is The Expanse geweldig voor sciencefictionfans die houden van wetenschap en technologie.
De hoofdscenarist heeft natuurkunde en ingenieurswetenschappen gestudeerd, dat zal er vast mee te maken hebben.
Zelfs als The Expanse technologie gebruikt die grenst aan magie, zijn de ideeën in de serie geloofwaardig.
3 coole vondsten van de serie
Magnetische laarzen, ruimteschepen die correct afremmen en een realistische benadering van het vacuüm in de ruimte geven de serie iets extra’s.
Een goed voorbeeld is het protomolecuul, een buitenaardse technologie die in seizoen 3 een soort wormgat of poort naar andere zonnestelsels heeft geopend. In seizoen 5 speelt het molecuul een beperkte rol.
Details doen recht aan natuurwetten
Het hoofdthema van de serie zijn de geopolitieke conflicten als gevolg van de toegang tot duizenden nieuwe zonnestelsels.
De ruimteschepen in The Expanse hebben geen zwaartekrachtgeneratoren, en alleen als ze accelereren is er zwaartekracht. De rest van de tijd draagt de crew magnetische laarzen en drinken ze uit speciale afgesloten bekers – of ze zweven samen met de gemorste drankjes door de cabine.
Soms accelereert een schip zo snel dat de hoofdpersonen letsel oplopen door de G-krachten – ook al krijgen ze via hun zitting medicijnen toegediend om het effect tegen te gaan.
3 fouten in de serie
Ondanks het hoge wetenschappelijke niveau veroorlooft de serie zich ook enkele vrijheden.
Wat ook wetenschappelijk klopt, is dat ruimteschepen die aankomen bij een ruimtestation hun motor naar voren draaien om te kunnen afremmen. In Star Wars en Star Trek kunnen ruimteschepen remmen zonder hun motoren te gebruiken. Dat gaat in tegen de natuurwetten. Een ruimteschip vliegt door tot het reactiemassa in de bewegingsrichting laat gaan. Bijvoorbeeld door een raketmotor te ontsteken, die reactiemassa wegslingert.
Whisky stroomt langzaam
In de serie wordt vaak verwezen naar de zwaartekracht – of het gebrek daaraan. Bijvoorbeeld als secretaris-generaal Avasarala op een maanbasis whisky inschenkt, die heel langzaam stroomt, of als wordt uitgelegd dat Belters niet op planeten als de aarde kunnen leven doordat de zwaartekracht er te sterk is.
Ze zijn opgegroeid met weinig of geen zwaartekracnt en hebben daardoor zwakkere spieren en botten. Dat effect is bekend van astronauten die lang in de ruimte verblijven.
De serie geeft ook goed weer hoe het vacuüm in de ruimte werkt. Je ontploft niet als je zonder ruimtepak in het vacuüm terechtkomt. Je loopt bevriezingswonden en ander letsel op, maar je kunt enkele minuten overleven als je je adem inhoudt.
Een van de gedenkwaardigste scènes van seizoen 5 is die waarin hoofdpersoon Naomi Nagata zonder ruimtepak van het ene ruimteschip naar het andere gaat en worstelt met het vacuüm.
De details in de serie zijn wetenschappelijk correct, zoals de whisky die langzamer uit de fles stroomt.
Alles bij elkaar is seizoen 5 van The Expanse geweldige sciencefiction, die met oog voor wetenschappelijk detail beschrijft hoe de mens realistisch het zonnestelsel zou kunnen koloniseren – als we tenminste eerst een fusieraketmotor ontwikkelen.
Het komende seizoen belooft nóg spectaculairder te worden. De laatste drie boeken worden namelijk gecomprimeerd tot één seizoen vol actie.
Het wetenschappelijke gehalte van de serie wordt in dit seizoen wel flink op de proef gesteld, als we onverwacht bezoek krijgen uit het heelal.
Wetenschappelijke score van de hele serie: 5 van de 6 sterren.
