De eerste man op de maan
Op 20 juni 1969 schreef Neil Armstrong geschiedenis.
Met de woorden ‘That’s one small step for man, one giant leap for mankind’ zette hij de eerste voetstap in het maanstof en werd hij de eerste man op de maan.
Maar wat ging er aan deze grote gebeurtenis vooraf? Welke keuzes leidden tot zijn deelname aan de Apollo 11-missie? En hoe was hij als mens? Lees hier het fascinerende verhaal van de astronaut Neil Armstrong.

Neil Armstrong was de eerste man op de maan. Kort daarna volgde zijn collega Buzz Aldrin, die hier is afgebeeld.
Neil Armstrongs jeugd in het teken van vliegen
Neil Armstrong kwam op 5 augustus 1930 ter wereld in Warren, Ohio, en op zijn derde zou hij al verkeersborden hebben kunnen lezen.
Naar verluidt las hij in zijn eerste jaar op school meer dan 100 boeken. Rond die tijd maakte hij ook zijn eerste vlucht in een vliegtuig.
Toen Armstrong rond de negen jaar oud was, begon hij op aanmoediging van een oudere neef modelvliegtuigjes te bouwen.
Uiteindelijk stonden zijn kamer en een deel van de kelder van het huis er vol mee, en hij droomde ervan vliegtuigontwerper te worden als hij groot was.
Volgens Armstrong was het nuttig om te kunnen vliegen als je vliegtuigen ontwerpt. Daarom was hij al in zijn tienerjaren vastberaden om te leren vliegen.
Hij spaarde voor vliegles door allerlei baantjes te nemen, en kreeg af en toe gratis les in ruil voor onderhoudswerkzaamheden aan het plaatselijke vliegveld.
Armstrong behaalde zijn vliegbrevet op zijn 16e verjaardag. Hij mocht dus gemotoriseerde vliegtuigen besturen voordat hij zijn rijbewijs had.
Hij zei ooit dat hij het helemaal niet bijzonder vond dat hij al op zijn 16e vloog. Nog twee van zijn klasgenoten haalden ook op die leeftijd hun vliegbrevet.
Neil Armstrongs opleiding
Neil Armstrong behaalde in 1947 zijn diploma van de Blume High School met enkele van de hoogste cijfers van zijn jaargang.
Omdat hij nog steeds vliegtuigbouwkundige wilde worden, meldde hij zich aan bij het Massachusetts Institute of Technology (MIT).
Armstrong werd toegelaten aan het MIT, maar koos er uiteindelijk voor om te gaan studeren aan de dichterbij gelegen Purdue University in Indiana.
Om zijn opleiding te kunnen bekostigen, vroeg hij een Holloway-beurs aan, die als voorwaarde had dat hij voor zeven jaar het leger in moest: twee jaar studeren aan een door de marine goedgekeurde universiteit, gevolgd door drie jaar militaire dienst en twee jaar training.
Armstrong hoefde niet zo nodig bij de U.S. Navy, maar zag het als een kans om zijn doel te bereiken.
Slechts een handjevol aanvragen werd goedgekeurd, en Neil Armstrong behoorde tot de gelukkigen.

Neil Armstrong studeerde aan Purdue University in de staat Indiana.
In september 1947 ging Neil Armstrong luchtvaarttechniek studeren aan de Purdue University, en twee jaar later, toen hij 18 was, moest hij drie jaar bij de marine.
Hij begon met zes weken theorie.
De cursussen die Armstrong in deze tijd volgde, omvatten (op volgorde van aantal uur):
- Luchtvaartnavigatie (128 uur)
- Fysieke training (87 uur)
- Basiskennis over transport (60 uur)
- Communicatie (55 uur)
- Bouwkunde (40 uur)
- Aerologie (waaronder meteorologie, 30 uur)
- Beleefdheid en gedrag (30 uur)
- Basiskennis over vliegen (18 uur)
- Omgaan met wapens (13 uur)
Luchtvaarttheorie ging over onderwerpen als aerodynamica, de werking van vliegtuigmotoren en kennis over het weer, terwijl de militaire onderdelen onder meer morsecode en het omgaan met wapens omvatten.
Gemiddeld kreeg Armstrong 28,8 uur per week les, en naar eigen zeggen had hij in deze periode nauwelijks tijd voor iets anders dan studeren.
Net als de middelbare school sloot hij zijn militaire opleiding met hoge cijfers af.
Neil Armstrong vloog in de Koreaoorlog
Op 6 jui 1949 maakte Neil Armstrong zijn eerste militaire oefenvlucht in een SNJ, een speciaal trainingvliegtuig, en volgens zijn klasgenoten had hij een natuurlijk talent als piloot.
Op 21 augustus 1950 werd Armstrong benoemd tot marinepiloot, en een paar maanden later werd hij opgenomen in het prestigieuze VF-51 straaljagersquadron.
Op 5 januari 1951 vloog Armstrong voor het eerst in een straaljager: een Grumman F9F-2B Panther.
Zodra Neil Armstrong 505 vlieguren op zijn naam had staan, werd hij op militaire missies gestuurd.
Hij vloog in totaal 78 missies tijdens de Koreaoorlog en was bij elkaar 121 uur in de lucht.
Armstrong maakte op 5 maart 1952 zijn laatste vlucht in de Koreaoorlog.
Op 23 augustus 1952 verliet Armstrong de marine. Hij was toen net 22.

Neil Armstrong vloog in de Koreaoorlog in een Grumman F9F-2B.
Neil Armstrong studeert af van Purdue University
In september 1952 keerde Neil Armstrong terug naar Purdue University.
In laatste twee jaar volgde hij deze vakken (op alfabetische volgorde):
- Differentiaalrekenen
- Elektrotechniek (DC)
- Gedetailleerd ontwerpen
- Laboratorium voor vliegtuigmotoren
- Materiële mechanica
- Psychologie voor ingenieurs
- Statica en dynamica
- Thermiek, basiskennis
- Thermodynamica
- Vectorrekenen
- Vliegtuigopbouw
- Vliegtuigtrillingen
- Vloeistofmechanica
- Wiskunde II
Hij studeerde af met hoge cijfers, en in januari 1955 kreeg hij zijn bachelorsdiploma natuurwetenschap met specialisatie luchtvaart.
Door de geluidsbarrière in 1955
Na zijn opleiding ging Neil Armstrong aan de slag bij het NACA Lewis Research Center in Cleveland, Ohio, dat vandaag de dag bekend is als het Glenn Research Center van NASA.
Hij was er Aeronautical Research Pilot.
Armstrong werkte nog geen vijf maanden aan het Lewis Research Center toen hij een baan aangeboden kreeg op de Edwards Air Force Base in Californië.
Dat was zijn droombaan, dus hij kon niet weigeren. Op deze basis ging een bemand vliegtuig in 1947 voor het eerst door de geluidsbarrière.
In juli 1955 kwam Armstrong naar de Edwards Air Base, en drie maanden later doorbrak hij zelf de geluidsbarrière met een F-100A.
Video: Armstrongs jaren op Edwards Air Base
Neil Armstrong werkte van 1955 tot 1962 op de Edwards Air Base.
De ruimtewedloop begint
Op 29 juli 1958 werd NASA (National Aeronautics and Space Administration) opgericht. En toen de Sovjet-Unie op 4 oktober 1957 de eerste satelliet in een baan om de aarde bracht, was de ruimtewedloop begonnen.
NASA lanceerde het Mercury-programma in 1958 om als eerste een bemand ruimtevaartuig in een baan om de aarde te brengen. De Sovjet-Unie won dat deel van de race echter door op 12 april 1961 Joeri Gagarin de ruimte in te sturen.
Neil Armstrong was niet betrokken bij Mercury, maar wist er wel van. Hij werkte aan een paar gerelateerde projecten.
Een daarvan behelsde het testen van de invloed van g-krachten op het functioneren van piloten. Hij bleek een van de weinige piloten die meer dan 15 g doorstonden zonder noemenswaardige problemen.
Armstrong was ook testpiloot voor de experimentele X-15: een vliegtuig met raketaandrijving dat hoogterecords verbrak met een aantal ruimtevluchten.
Armstrong vloog zeven keer in een X-15 in zijn tijd op de Edwards Air Force Base.

Neil Armstrong naast een X-15 op 30 november 1960.
Neil Armstrongs eerste ruimtereis
Op 25 mei 1961 sprak president John F. Kennedy het Congres toe en kondigde hij aan dat de VS voor het eind van het decennium mensen naar de maan zouden sturen.
Op 20 februari 1962 wisten de Amerikanen een astronaut in een baan om de aarde te brengen, maar een man op de maan was nog een verre droom.
NASA moest eerst meerdere astronauten tegelijk leren lanceren, ruimtewandelingen uitvoeren en vaartuigen koppelen in de ruimte. Die ambities werden ondergebracht in het Gemini-programma, dat op 18 april 1962 werd aangekondigd.
Op dat moment had NASA maar zeven astronauten in dienst. Er moesten er meer komen.
Video: Hoor John F. Kennedy spreken over de Amerikaanse ruimtevaartambities
President John F. Kennedy’s toespraak aan Rice University.
Neil Armstrong was een uitstekende kandidaat; hij had alle kwalificaties en had eerder al grote delen van het trainingsprogramma voor astronauten in spe doorlopen.
Daarom kreeg hij het verzoek te solliciteren als astronaut, en in september 1962 was Armstrong een van de negen nieuwe NASA-astronauten.
Neil Armstrong maakte zijn eerste ruimtereis op 16 maart 1966 met de Gemini 8. Tijdens deze missie bestond de bemanning alleen uit hemzelf en zijn collega David R. Scott.
De Gemini 8 voltooide de geplande koppeling met de Agena-raket, maar moest snel weer ontkoppelen vanwege een ernstige fout, en de rest van de missie werd geannuleerd.
De fout leidde ertoe dat de Gemini 8 met de twee astronauten in een gevaarlijke rotatie terechtkwam, die fataal had kunnen aflopen.
Maar Neil Armstrong bleef kalm, wist de rotatie te stoppen en zette het vaartuig veilig aan de grond.

De Gemini landde in zee, en Neil Armstrong en David Scott werden opgepikt door het reddingsschip USS Leonard Mason.
Buzz Aldrin en Mike Collins komen bij het Apollo-programma
In juni 1963 kreeg NASA er nog eens 14 astronauten bij, onder wie Edwin E. ‘Buzz’ Aldrin Jr. en Michael ‘Mike’ Collins.
Buzz Aldrin had net zijn doctoraal astronautiek behaald aan het MIT, terwijl Mike Collins was getraind op de vliegbasis Edwards, waar ook Armstrong had gewerkt.
Een kleine zes jaar later werden Neil Armstrong, Buzz Aldrin en Mike Collins gelanceerd met de Apollo 11-missie, en op 20 juni 1969 voerde het trio de eerste bemande maanlanding uit.

V.l.n.r.: Neil Armstrong, Michael Collins en Buzz Aldrin.
Mike Collins bleef tijdens de gehele missie in de commandomodule Columbia, terwijl Neil Armstrong en Buzz Aldrin het maanlandingsvaartuig, de Eagle, naar de maan loodsten.
Toen Neil Armstrong voet op de maan zette, sprak hij de gevleugelde woorden: ‘That’s one small step for man, one giant leap for mankind.’ Net als de gebeurtenis zelf werden die woorden wereldberoemd.
Video: Zie hoe Neil Armstrong over de maan loopt
De maanlanding was in een groot deel van de wereld live op televisie te zien.
Hoe werd Neil Armstrong geselecteerd voor Apollo 11?
Neil Armstrong bleef kalm, behield het overzicht en toonde daadkracht toen hij de Gemini landde na een fout die hem en zijn collega David R. Scott het leven had kunnen kosten.
Die prestatie zou een van de belangrijkste redenen geweest zijn dat NASA hem later benoemde tot commandant van de Apollo 11-missie.
Waarom werd Neil Armstrong de eerste man op de maan?
NASA besloot dat Neil Armstrong de eerste man op de maan moest worden, en dat besluit werd op 14 april 1969 bekendgemaakt op een persconferentie.
Amstrong zou gekozen zijn vanwege zijn karakter, rustig en zelfverzekerd, en hij had geen groot ego, zoals Buzz Aldrin.
Daarom was NASA van mening dat Armstrong de beste man was om de missie op aarde en op de maan te volbrengen.
Neil Armstrong zei ooit dat hij zichzelf niet als de eerste man op de maan beschouwde omdat hij en Aldrin precies tegelijk waren geland.

Buzz Aldrin met allerlei apparatuur op de maan.
Hoe lang verbleef Neil Armstrong op de maan?
Toen Neil Armstrong en Buzz Aldrin het maanlandingsvaartuig Eagle aan de grond hadden gezet, bleven ze 21 uur en 36 minuten op de maan. Het gebied waar ze geland waren, noemden ze Tranquility Base.
Neil Armstrong bracht 2 uur en 34 minuten door buiten het landingsvaartuig, terwijl Buzz Aldrin 2 uur en 15 minuten op de maan rondliep.

Neil Armstrong maakt een foto van de Eagle en het landingsgebied Tranquility Base.
Hoe koud was het toen Neil Armstrong op de maan liep?
In het maanlandingsvaartuig, de Eagle, was het 16 à 17 °C , maar op de maan was het boven de 93 °C. Neil Armstrong en Buzz Aldrin droegen dan ook speciale gekoelde pakken toen ze op de maan rondliepen.
Hoeveel dagen was Neil Armstrong in de ruimte?
De Apollo 11-missie duurde acht dagen, drie uur, 18 minuten en 35 seconden. Neil Armstrong bracht dus iets meer dan acht dagen in de ruimte door.
Hoeveel mensen zijn er op de maan geweest?
In totaal zijn er 24 astronauten naar de maan gestuurd in het kader van het Apollo-programma van NASA. 12 van hen hebben daadwerkelijk op de maan gelopen.
Deze astronauten hebben op de maan gewandeld:
- Neil Armstrong - Apollo 11
- Buzz Aldrin - Apollo 11
- Pete Conrad - Apollo 12
- Alan Bean - Apollo 12
- Alan Shepard - Apollo 14
- Edgar Mitchell - Apollo 14
- David Scott - Apollo 15
- James Irwin - Apollo 15
- John Young - Apollo 16
- Charles Duke - Apollo 16
- Eugene Cerman - Apollo 17
- Harrison Schmitt - Apollo 17

De Apollo 17-missie in 1972 was de zesde en laatste maanlanding. Hier astronaut Eugene Cernan op een maanrover.