Shutterstock
Astronaut kigger ud i det univers, vi aldrig kommer til at bo i.

Winnaar Nobelprijs voor Natuurkunde: ‘We gaan nooit op exoplaneten wonen’

Astrofysicus Michel Mayor, winnaar van de Nobelprijs voor Natuurkunde 2019, is ervan overtuigd dat het heelal wemelt van het leven en de bewoonbare planeten. Daarom wekt zijn uitspraak over exoplaneten, die voortkomt uit zijn jarenlange ervaring, ook opschudding bij wetenschappers.

‘Het is onzin om te zeggen: “Oké, we verhuizen gewoon naar een andere planeet als de aarde onbewoonbaar wordt.” Als we het hebben over exoplaneten, moet één ding duidelijk zijn: we gaan daar niet wonen.’

Die stellige uitspraak deed Michel Mayor tegen persbureau AFP, en zijn argument is even simpel als astronomisch onbevattelijk:

Afstand.

Astrofysicus Michel Mayor kreeg de Nobelprijs voor Natuurkunde voor zijn ontdekking van de eerste exoplaneet – een planeet die om een andere ster draait dan de zon – in 1995. Sindsdien zijn er al ruim 4000 exoplaneten in het heelal in kaart gebracht.

Wat ze gemeen hebben, is dat ze buiten het bereik van de mens liggen, aldus de Nobelprijswinnaar.

Hieronder kun je de reis bekijken naar K2-18 B, een van deze aardeachtige planeten. Dat geeft je een idee hoe ver weg hij staat.

Artikel gaat verder onder de video.

Droom zweeft op 110 lichtjaar afstand

De nieuwe hoop van de astronomen is K2-18 b, een aardeachtige planeet die volgens de onderzoekers de juiste grootte heeft en precies zo ver van zijn ster staat dat hij niet te warm of te koud is. En er is vloeibaar water.

Op K2-18 b zijn de omstandigheden daardoor zo dat mensen er kunnen leven – beter dan op enige andere bekende plek in het heelal, afgezien van de naburige planeten in het zonnestelsel.

Het probleem is echter dat de aantrekkelijke exoplaneet 110 lichtjaar bij ons vandaan staat.

Uitgedrukt in kilometers is dat een duizelingwekkend getal. Om te beginnen moet je weten dat een lichtseconde 300.000 kilometer is.

300.000 x 60 (60 seconden in een minuut) x 60 (60 minuten in een uur) x 24 (24 uur in een etmaal) x 365 (365 dagen in een jaar) x 110 (het aantal jaren dat licht moet reizen voor het bij K2-18 b is) =

1.040.688.000.000.000 km

Of in begrijpelijker Nederlands: de aardeachtige exoplaneet staat op 1,041 biljard kilometer afstand.

Een hypothetisch voorbeeld

Als we het snelste ruimtevaartuig willen gebruiken om K2-18 b te bereiken en te koloniseren, moeten we terug naar de Apollo 10-missie.

Hierbij bereikte de capsule een maximumsnelheid van 39.897 km/h toen hij op 26 mei 1969 terugvloog vanaf de maan.

Als we met die snelheid vliegen – ongehinderd, met plankgas en nooit oprakende brandstof – kost het ons:

1.040.688.000.000.000 / 39.897 / 24 / 365 =

2.977.667 jaar

Met andere woorden: Michel Mayor kan weleens gelijk hebben met zijn uitspraak:

‘We gaan nooit op exoplaneten wonen.’