Shutterstock

Astronomen ontdekken 25 mysterieuze radioflitsen die de aarde blijven treffen

De extreme en herhaaldelijke ontladingen van energie die door het heelal razen, gaan wetenschappers nu helpen de bron op te sporen.

In een duizendste van een seconde komt er meer energie uit een fast radio burst (FRB) dan in drie dagen uit de zon.

De krachtige energieontladingen reizen ver door het heelal voordat radiotelescopen op aarde ze opvangen als korte flitsen van radiogolven. Uit nieuw onderzoek blijkt dat de aarde zo’n 1000 keer per dag wordt getroffen door de mysterieuze radioflitsen.

Wat FRB’s precies zijn en waar ze vandaan komen, blijft echter onduidelijk, en de theorieën lopen uiteen.

Eén ding is echter zeker: de enorme hoeveelheden energie moeten uit een extreme omgeving in de ruimte komen.

Sommige geleerden denken daarom dat de flitsen afkomstig zijn uit de met energie verzadigde gebieden rond zwarte gaten, terwijl anderen onderzoeken of ze ontstaan door pulsars, magnetars, gammaflitsen of een poging van een buitenaardse levensvorm om te communiceren.

Astronomen verdubbelen bijna het aantal radioflitsen

Dankzij nieuwe, grotere en betere radiotelescopen worden er in hoog tempo nieuwe FRB’s ontdekt.

Sinds zijn bouw in 2015 heeft de krachtige CHIME-telescoop in Canada maar liefst 1000 nieuwe radioflitsen opgespoord.

In een nieuwe studie ontwikkelde een internationaal team van astronomen op basis van gegevens van de CHIME-telescoop een algoritme, dat in totaal 25 nieuwe radioflitsen vond die meerdere keren de aarde raakten vanuit dezelfde bron.

Vóór het nieuwe onderzoek waren er slechts 29 zeldzame, repeterende FRB’s gedetecteerd.

Telescoop onder zwarte sterrenhemel

De telescoop Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment (CHIME) staat in het Dominion Observatory in British Columbia, Canada. Sinds 2015 detecteerde hij maar liefst 1000 nieuwe fast radio burst (FRB’s).

© CHIME

Het algoritme doorzoekt de grote hoeveelheden gegevens van de radiotelescoop op zoek naar geluidsgolven die op elkaar lijken.

Het kijkt hoe snel de radioflitsen van een hoge naar een lage frequentie gaan als ze op hun reis door de ruimte op materie botsen.

Als de flitsen wat betreft die parameter op elkaar lijken, is er een kans dat ze dezelfde route hebben afgelegd en dus dezelfde oorsprong hebben.

En volgens het team is dat het geval voor 25 van de gedetecteerde FRB’s.

Herhalingen kunnen de oorsprong van de flitsen verraden

Er is geen patroon gevonden in de herhaling van de radioflitsen. De enige uitzondering is een flits genaamd FRB 180916, die elke 16 dagen de aarde lijkt te raken.

Uit het onderzoek blijkt ook dat de repeterende FRB’s zeer zeldzaam zijn: slechts 2,6 procent van de gedetecteerde flitsen is afkomstig van dezelfde bron.

Maar ook als ze zeldzaam zijn, kunnen de mysterieuze repeterende flitsen ons op het spoor brengen van de oorzaak van FRB’s.

‘Elke verklaring voor fast radio bursts moet ook uitleggen waarom sommige bronnen hyperactief zijn, terwijl andere meestal stil zijn,’ zegt Ziggy Pleunis, die het onderzoek leidde, tegen Universe Today.

Astronomen weten dus iets beter waar ze op moeten letten als radiotelescopen beter worden en meer mysterieuze radioflitsen kunnen opsporen.