Naar schatting produceert de mens jaarlijks 400 miljoen ton plastic. Elk stuk plastic geeft tijdens zijn levensduur talloze kleine deeltjes af, die worden blootgesteld aan uv-licht, wind en regen, waarna ze mogelijk in ons lichaam terechtkomen.
Eerder hebben wetenschappers onderzocht hoe nieuwe plastic deeltjes, die niet in de natuur zijn geweest, menselijke hersencellen aantasten.
Natuur nagebootst
In het nieuwe onderzoek, gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Environmental Research, keek een groep Zuid-Koreaanse wetenschappers naar de mogelijke gevolgen van microplastics die eerder waren blootgesteld aan een natuurlijke omgeving.
Om de omstandigheden in de natuur na te bootsen, produceerden de onderzoekers microscopische plasticdeeltjes en stelden ze die zeven dagen lang bloot aan uv-licht, regen en wind.
De plasticdeeltjes werden vervolgens opgegeten door ratten. En de onderzoekers zagen hoe de kleine stukjes plastic een dramatische toename leken te veroorzaken van een groep ontstekingseiwitten die in verband worden gebracht met de afbraak van de hersenen en het afsterven van cellen.
Later keken de onderzoekers wat de invloed was van de microplastics op een groep cellen die een sleutelrol spelen bij het bewaken en verdedigen van de hersenen: microglia.
Ze ontdekten dat de kleine, versleten stukjes plastic een ontstekingsreactie leken uit te lokken door de microglia te stimuleren.
Volgens de onderzoekers tonen de resultaten aan dat versleten microplastics mogelijk giftig zijn voor de hersenen en afbraak en celdood kunnen veroorzaken.
‘De gevolgen van de schadelijkheid van microplastics zijn vooral alarmerend omdat secundaire microplastics, die zijn blootgesteld aan een natuurlijke omgeving, een ernstiger ontstekingsreactie in de hersenen lijken op te roepen,’ zegt bioloog Sung-Kyun Choi, een van de onderzoekers, tegen Medical Xpress.
De Zuid-Koreaanse studie is relatief klein en gebruikte een hoge concentratie microplastics, maar de onderzoekers willen nu hun bevindingen bevestigen aan de hand van langetermijnstudies met meer monsters en doses microplastic, die de werkelijkheid beter nabootsen.