‘We zien nu dat we er 200 procent naast zitten. Insuline bevat namelijk maar half zo veel individuele moleculen als gedacht, terwijl er veel meer clusters van zes moleculen zijn dan we aannamen. Dat betekent dat als we een bepaalde dosis voorschrijven, in de praktijk misschien maar de helft daarvan de verwachte snelle werking heeft,’ zegt Hatzakis.
Kortom: de hoeveelheid insuline die diabetici nu injecteren, wordt waarschijnlijk niet opgenomen zoals verwacht.
De onderzoekers benadrukken dat dit niet bijzonder gevaarlijk is voor de patiënten.
Ze wijzen juist op het grote potentieel om medicijnen nauwkeuriger te maken.
‘Het wil niet zeggen dat er iets mis is met de huidige insulinepreparaten zijn of dat patiënten een verkeerd gedoseerd medicijn hebben gekregen. Het gaat erom dat het ons een basaal inzicht geeft hoe insuline zich gedraagt en hoeveel er voor het lichaam beschikbaar is als snelwerkend medicijn,’ zegt Nikos Hatzakis.
Hij hoopt dat de industrie de nieuwe kennis zal gebruiken om de huidige insulinepreparaten te controleren en nieuwe te ontwikkelen.
Wereldwijd gebruiken meer dan 40 miljoen kinderen en volwassenen dagelijks insuline.
Insuline is een hormoon dat in de alvleesklier wordt aangemaakt en dat de hoeveelheid suiker in het bloed regelt.
Bij diabetes type 1 vernietigt het immuunsysteem de cellen in de alvleesklier die insuline produceren.
Daarom zijn mensen met diabetes type 1 afhankelijk van insuline-injecties.