Wanneer bacteriën worden aangevallen door onze antibiotica, lanceren ze een ongekend afweermechanisme dat hun de tijd geeft om resistent te worden.
Dit blijkt uit experimenten van de universiteit van Lyon in Frankrijk.
De onderzoekers bekeken hoe een mengeling van resistente en niet-resistente colibacteriën reageerde op blootstelling aan het antibioticum tetracycline.
Bacteriën helpen elkaar
Zoals verwacht konden de resistente bacteriën overleven, dankzij een speciaal eiwit dat het antibioticum door de celwand wegpompt.
Dat eiwit misten de niet-resistente bacteriën, maar zij activeerden een ander eiwit, dat als een multitool fungeert.
Omdat het niet op tetracycline is gericht, werkte het niet zo goed, maar toch wist het een gedeelte van het antibioticum weg te pompen.
Noodpomp geeft bacteriën tijd om te overleven
Een niet-resistente bacterie kan de eerste aanval van een antibioticum lang genoeg overleven om resistente genen te ontvangen van een andere bacterie.
Aanval op bacteriën
Een antibioticum valt een resistente bacterie (rood) en een niet-resistente bacterie (groen) aan en dringt binnen om ze te vernietigen.
Afweer wordt actief
De resistente bacterie pompt het antibioticum eruit en de niet-resistente activeert zijn (minder effectieve) noodpomp.
Hulp is ter plekke
De resistente bacterie geeft de genen voor de effectieve pomp door, waardoor ook de andere bacterie resistent wordt.
Dat eiwit, AcrAB-TolC geheten, kan de bacteriën dus in leven houden totdat ze genen van de resistente bacteriën hebben ontvangen.
En dat was precies wat er gebeurde. De resistente bacteriën gaven het gen dat het speciale eiwit tegen tetracycline vormt, door aan de niet-resistente bacteriën.
Kijk hier hoe bacteriën elkaar helpen:
Resistente colibacteriën (rood) helpen andere bacteriën (groen) tegen aanvallen van antibiotica.
Als de onderzoekers iets tegen de multitool AcrAB-TolC ontwikkelen, kunnen ze voorkomen dat de bacteriën hun resistentie doorgeven.