Littekenweefsel bedekte zijn ogen en beperkte zijn nek en vingerstompen.
Maar tijdens een operatie van 23 uur in augustus 2020 kreeg de 22-jarige Joe DiMeo uit New Jersey, VS het gezicht en de handen van een stervende donor.
Twee jaar eerder raakte DiMeo ernstig verminkt nadat hij achter het stuur in slaap was gevallen. Zijn auto verongelukte en vloog in brand.
Voor en na het ongeluk: Joe DiMeo lag na het auto-ongeluk ruim tweeënhalve maand in coma.
Het is voor het eerst dat chirurgen zowel de handen als het gezicht van een patiënt bij iemand anders hebben getransplanteerd – inclusief botten, spieren, zenuwbanen en bloedvaten.
Kijk hoe het gezicht en de handen stap voor stap van eigenaar veranderen
Zes teams van chirurgen opereerden tegelijk
Het zag er niet goed uit voor Joe DiMeo.
Hij had derdegraadsbrandwonden over 80 procent van zijn lichaam, zijn vingertoppen waren geamputeerd en ondanks 20 reconstructies had hij nog steeds geen lippen of oogleden.
Hij had constant hulp nodig.
Maar de kans om een bruikbare donormatch te vinden was klein, doordat hij na eerdere bloeddonaties en huidtransplantaties antistoffen had ontwikkeld die zijn immuunsysteem extra gevoelig maakten voor vreemd weefsel.
Chirurgen in Boston en Parijs hadden eerder al geprobeerd hand- en gezichtstransplantaties uit te voeren. In het ene geval werden de handen na 48 uur weer geamputeerd, terwijl de Franse patiënt na 28 dagen stierf aan een infectie.
Het NYU Langone Medical Center in New York had al drie succesvolle gezichtstransplantaties gedaan. In een nationale database vonden de chirurgen een geschikte donor, die ook dezelfde botstructuur en huidskleur had als DiMeo.
In twee operatiekamers verwijderden zes teams van chirurgen tegelijkertijd de handen en het gezicht van donor en ontvanger.
Met behulp van 3D-visualisaties en 3D-geprinte mallen werden 21 pezen, drie hoofdzenuwen, zes grote bloedvaten en twee botten doorgesneden en werden huid en botten verwijderd bij de donor en DiMeo.
Links zie je de botstructuur van de donor (lichtgeel). De grijswitte structuren zijn 3D-geprinte mallen. De blauwe botdelen zijn weggesneden. In het midden de schedel en onderarmen van Joe DiMeo met 3D-mallen over de te amputeren delen. Rechts DiMeo’s schedel met de getransplanteerde botten.
Er werden kleine plaatjes op DiMeo’s schedel geschroefd, alsmede de botstructuur van de neusrug van de donor, zodat het nieuwe gezicht beter zou passen. Daarna werden zenuwen en bloedvaten verbonden en werd de huid vastgenaaid.
Voor en na de transplantatie. Naarmate de zwellingen afnemen ondergaat DiMeo meer plastische chirurgie om het nieuwe gezicht aan te passen.
Transplantaties worden veiliger en sneller
Na intensieve revalidatie met lichte gewichten kan DiMeo zelfstandig eten, zich aankleden, een bal gooien voor zijn hond en zijn golfswing oefenen.
Bekijk de voortgang: DiMeo lacht en heft gewichten
De operatie duurde korter dan de vorige transplantatie van het NYU Langone Medical Center, waarbij het alleen ging om een gezicht. Dat geeft aan dat deze zeer geavanceerde transplantaties sneller kunnen worden uitgevoerd, waarmee de tijd dat het gedoneerde weefsel geen bloed krijgt en kan afsterven, vermindert.
Tot dusver vertoont DiMeo’s lichaam geen tekens van afstoting, maar artsen houden hem scherp in de gaten, terwijl hij vijf uur per dag de spieren en fijne motoriek in zijn nieuwe handen traint.
De mate waarin iemand de functionaliteit in getransplanteerde ledematen terugkrijgt, verschilt sterk per persoon. Eén patiënt kon zeven dagen na de operatie weer een tennisbal oppakken en na drie maanden veters strikken.
Volgens DiMeo zelf gaat hij sneller vooruit dan gedacht. Op termijn hoopt hij weer te kunnen werken en 18 holes te spelen op de golfbaan.