Een gezicht als een aardappel is niet meer nodig. Vandaag de dag streven plastisch chirurgen ernaar om hun ingrepen er zo discreet en natuurlijk mogelijk uit te laten zien.
Plastische chirurgie neemt toe en dankzij een reeks nieuwe technologieën – zoals robots, augmented reality en virtual reality – en een steeds grotere expertise, voldoen operaties in veruit de meeste gevallen aan de verwachtingen.
Maar hoewel het vakgebied een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt, laat zelfs de meest bekwame plastisch chirurg sporen na wanneer hij het scalpel hanteert.
1. Borstvergroting
Zo ontdek je de ingreep
Borstvergroting is de meest voorkomende plastische ingreep die er is.
Moderne borstoperaties laten nog steeds littekens na, maar met nieuwe technieken zijn die meestal maar 2-5 centimeter lang – en meestal onder de oksel of onder de borst.
De duidelijkste tekenen van een borstvergroting zijn volgens deskundigen:
- de borsten zitten opvallend dicht bij elkaar
- de borsten zijn rond en/of bollen op boven de tepel
- de borsten geven niet mee bij beweging
- de huid rimpelt, bijvoorbeeld als een vrouw vooroverbuigt
Aan de afstand tussen en de vorm van de borsten kun je vaak zien dat het om siliconenborsten gaat.
Dit doet de chirurg
Een borstvergroting wordt uitgevoerd door een of meer incisies in en rond de borst te maken en deze te vergroten met een implantaat of weefsel.
Er zijn over het algemeen drie toegestane methoden van borstvergroting:
- siliconenimplantaten bestaande uit een halfvloeibare gel
- zoutwaterimplantaten met een vloeibare zoutoplossing in een siliconen omhulsel
- transfusie van vet uit andere delen van het lichaam
VIDEO: Zie hoe een borstvergroting eraantoe gaat
Horrorscenario
Borstvergrotingen hebben een lange geschiedenis van siliconenimplantaten die gaan lekken, verharden of oplossen, met ongemak, pijn en misvormingen tot gevolg.
Tegenwoordig gebruiken chirurgen siliconenimplantaten van de achtste generatie, die bestaan uit een vaste gelklomp zonder vloeibare kern. De nieuwe implantaten bootsen het borstweefsel veel beter na dan vroeger.
Er bestaat echter nog steeds een risico dat het lichaam het implantaat afstoot en inkapselt in hard littekenweefsel.
Een verwijderd siliconenimplantaat dat lekte, samen met wat borstweefsel.
2. Neuscorrectie
Zo ontdek je de ingreep
Wanneer chirurgen huid afstropen en kraakbeen en botstructuur aanpassen om het uiterlijk van de neus te veranderen of te corrigeren, zullen de littekens meestal in de neusgaten zitten en grotendeels onzichtbaar zijn.
Ze kunnen echter vaag waarneembaar zijn als een witte lijn op het neustussenschot aan de onderkant van de neus.
De littekens na een neuscorrectie zijn zo goed als onzichtbaar.
Dit doet de chirurg
Een neuscorrectie of rinoplastiek is een van de lastigste cosmetische ingrepen.
De ingreep wordt uitgevoerd door een incisie te maken in de huid en het zachte weefsel dat de neus bedekt. De huid kan dan omhoog worden getrokken om de plastisch chirurg toegang te geven tot de neusbeenderen en het kraakbeen, die kunnen worden veranderd of verkleind om knobbels, wijde neusgaten of een scheve neusrug te verhelpen.
VIDEO: Bekijk een uitgebreide neuscorrectie
Na de ingreep heeft de onderliggende laag van de neus tijd nodig om te helen, dus wordt de neus meestal van een spalk voorzien, terwijl de neusgaten worden gestabiliseerd met plastic buisjes om beweging te minimaliseren.
Horrorscenario
Een typisch teken van een cosmetische neuscorrectie is een smalle neusbrug – het gebied tussen en net onder de ogen – en een samengeknepen of smalle neuspunt.
Een veelvoorkomend risico van neuschirurgie is de zogeheten papegaaiensnavel. Die kan ontstaan ongeveer een jaar na een neuscorrectie als er te veel botweefsel en kraakbeen is verwijderd.
In dat geval kan de huid van de neus naar beneden glijden, met een hangende neuspunt tot gevolg.
Andere voorbeelden zijn de zadelneus, wanneer het onderliggende weefsel inzakt en een rand in de vorm van de neus vormt, en de wipneus, waarbij de punt zo ver naar boven wijst dat de neusgaten bloot komen te liggen.
La Toya Jackson heeft een smalle wipneus overgehouden aan haar neuscorrecties.
3. Ooglidcorrectie
Zo ontdek je de ingreep
De ooglidcorrectie is de op twee na meest voorkomende cosmetische ingreep ter wereld.
De littekens bevinden zich in de plooien van de oogleden en zijn grotendeels onzichtbaar wanneer de ogen open zijn, maar bij dichte ogen zie je soms een streep lichtere huid.
Hoe donkerder de huidskleur, hoe duidelijker de littekens.
De littekens na een ooglidcorrectie zijn onzichtbaar, althans zo lang de ogen open zijn.
Dit doet de chirurg
Een ooglidcorrectie pakt bijvoorbeeld wallen onder de ogen aan en vermindert zware, hangende oogleden door overtollige huid en vet te verwijderen uit het gebied tussen de wenkbrauw en de onderkant van de oogkas.
Met langwerpige incisies in de oogleden wordt de huid losgesneden en verwijderd, waarna de snee wordt gehecht.
VIDEO: Zo werkt een ooglidcorrectie
Moderne techniek verwijdert vet uit wallen onder de ogen zonder in het huidoppervlak te snijden. In plaats daarvan wordt de huid naar beneden getrokken en gevouwen en wordt het weefsel van binnenuit verwijderd.
Horrorscenario
Ooglidchirurgie wordt meestal alleen zichtbaar als de chirurg te veel weefsel verwijdert.
- Kattenoog – Door een operatie kan de huid van het ooglid te strak worden, waardoor het oog smaller wordt en er een zogeheten kattenoog ontstaat.
- Hondenoog – als er te veel huid en spieren worden verwijderd, trekt het onderste ooglid naar beneden en verschijnt er een groter deel van de witte oogbol, zoals bij het hondenras basset.
- Veroudering – als er te veel vetweefsel wordt verwijderd, kunnen de ogen ingevallen lijken.
4. Buikcorrectie
Zo ontdek je de ingreep
Buikcorrecties behoren tot de vijf meest voorkomende cosmetische ingrepen, en worden vaak tegelijk met een liposuctie uitgevoerd.
De littekens worden meestal verborgen onder de broekrand, maar vaak wordt de huid uitgerekt, waardoor de navel er langwerpiger of ronder uitziet dan voorheen.
De buik kan er ook onnatuurlijk plat uitzien in vergelijking met de rest van de lichaamsstructuur.
Na het straktrekken ziet de buik er vaak onnatuurlijk plat uit, maar dat kan weer verholpen worden door vet te verplaatsen.
Dit doet de chirurg
Na groot gewichtsverlies of zwangerschap kan de buikhuid los worden en verslappen. Een buikwandcorrectie kan ongewenste overtollige huid verwijderen.
De cosmetische ingreep wordt uitgevoerd door een incisie te maken van heupbeen tot heupbeen langs het schaamhaar en de navel vrij te maken met een ronde snede. Vervolgens scheidt de chirurg de buikhuid, spant hij de spieren aan met een hechting en verricht hij eventueel liposuctie.
Overtollige huid wordt verwijderd en de rest wordt gehecht.
VIDEO: Zie hier hoe een chirurg de buik strakker maakt
Horrorscenario
Hoewel een buikoperatie over het algemeen veilig is, is het een zware ingreep, en de wond kan gaan etteren of moeilijk genezen. Andere complicaties zijn vochtophoping en afstervend weefsel.
Een vochtophoping is de meest voorkomende bijwerking, waar tot 36 procent last van heeft. Het vocht kan worden verwijderd met een naald.
Vochtophoping in de buik is de meest voorkomende complicatie na een buikcorrectie.
5. Facelift
Zo ontdek je de ingreep
Met het ouder worden krijgt een gezicht meer last van de zwaartekracht, wat de aanleiding kan zijn van een facelift: nummer tien op de lijst van veelvoorkomende plastische chirurgie.
De littekens na de ingreep zijn soms langs het oor te zien, maar meestal verborgen achter de haarlijn. Soms is na een facelift de lijn van de zijkant van de neus naar de mondhoeken geprononceerder.
Een facelift is nu vaak wat minder heftig – meestal wordt er maar weinig huid verwijderd.
Dit doet de chirurg
In principe bestaat een facelift uit het verwijderen van een strook huid langs de haarlijn en het oor, waardoor de huid wordt aangespannen. Zo laat een plastisch chirurg bijvoorbeeld de halsspieren, de jukbeenderen en het gebied rond de ogen jonger lijken.
Bij moderne facelifts worden ook de onderliggende spieren gecorrigeerd en aangespannen door middel van hechtingen.
VIDEO: Volg een facelift stap voor stap
Tegenwoordig kunnen chirurgen ook een gematigde facelift uitvoeren met sterke draden, die door een klein gaatje in de wang worden aangebracht en zonder grote operatie worden opgespannen.
Horrorscenario
In het verleden werd de huid bij een facelift heel strak getrokken, wat misvormingen kon opleveren. Tegenwoordig is de procedure minder ingrijpend en blijven natuurlijke rimpels van het ouder worden deels behouden.
Als de huid van de wang niet aan het kraakbeenweefsel van het oor kan worden gehecht, maar aan de huid van het oor zelf moet worden bevestigd, kan de facelift resulteren in vervormde of uitgerekte oorlellen.
Door een facelift kunnen de oren tot een centimeter naar beneden zakken en 10 graden naar buiten komen te staan.
Na een facelift kan het gezicht er misvormd uitzien, zoals hier bij de 80-jarige Joan Rivers.