Als oudste troonopvolger in de geschiedenis van het land is hij onlangs gekroond tot de nieuwe monarch van Groot-Britannië.
En hoewel koning Charles III al bekend staat om tal van geruchtmakende zaken, zorgt de nieuwe titel voor extra aandacht voor het verleden van de vorst.
Een van de controversiële kwesties die weer opduikt in de media, is de lange geschiedenis van de koning als voorstander van alternatieve geneeskunde. En in het bijzonder zijn benoeming in 2019 tot beschermheer van een mondiale organisatie genaamd the Faculty of Homeopathy, die homeopathie wereldwijd wil promoten.
Maar wat is homeopathie? En waarom waarschuwen onderzoekers ervoor? Lees het antwoord hier.
Koning Charles pleit al sinds 1980 voor alternatieve behandelwijzen en lanceerde in 1993 The Foundation for Integrated Health, die zich inzet voor alternatieve geneeskunde in Groot-Brittannië. Toen hij in 2019 beschermheer werd van een grote mondiale organisatie voor homeopathie, kreeg hij kritiek van onderzoekers die vonden dat dat haaks stond op de adviezen van de Britse gezondheidsautoriteit.
250 miljoen aanhangers
Elk jaar worden honderden miljoenen mensen behandeld door homeopaten die geloven dat druppeltjes of pilletjes met een werkzame stof symptomen kunnen verhelpen die door diezelfde stof worden veroorzaakt.
Een voorbeeld daarvan is een middel tegen puistjes dat gemaakt is van met schurft geïnfecteerde huid, verdund met heel veel water.
Het kan ook gaan om een kleine dosis van een stof die misselijkheid opwekt als behandeling tegen misselijkheid bij kankerpatiënten. Of een stof waarvan je uitslag krijgt die in verdunde vorm rode, jeukende plekjes zou moeten verhelpen.
Maar hoewel die alternatieve behandelwijze al in 1796 werd bedacht door de Duitse arts Samuel Hahnemann, en in meerdere landen wordt gebruikt in de gezondheidszorg, is er nog steeds geen fundamenteel wetenschappelijk bewijs voor de werking van homeopathische geneesmiddelen.
Onderzoekers waarschuwen chronisch zieken
Wereldwijd zijn er wel honderden onderzoeken geweest om homeopathie bij mensen te onderzoeken. En bij enkele onderzoeken was het resultaat dat de verdunde stoffen bij sommige ziekten beter werkten dan helemaal niets.
Maar veel van de onderzoeken vertonen ernstige gebreken, en die voldoen daarom niet aan de basisprincipes van wetenschappelijk onderzoek.
Zo is in meerdere onderzoeken geen controlegroep gebruikt om er zeker van te zijn dat de positieve resultaten niet louter het gevolg waren van het placebo-effect. En dat de werking niet alleen het gevolg is van de verwachting van de patiënt.
In 2015 publiceerde De Australische nationale onderzoeksraad voor geneeskunde en gezondheid een omvangrijke meta-analyse van 1800 onderzoeken naar homeopathische behandelingen.
Slechts 225 onderzoeken waren geloofwaardig genoeg om meegenomen te worden in de analyse, en de onderzoekers concludeerden dat er geen solide bewijs is dat homeopathie ook maar een ziekte kan behandelen.
De onderzoekers waarschuwden chronisch zieken zelfs voor homeopathie als er sprake is van ziekten die ernstig zijn of kunnen worden, want patiënten zetten hun gezondheid op het spel als ze kiezen voor homeopathische behandelingen in plaats van goedgekeurde medische behandelingen.
Een keuze die volgens meerdere studies bij onder meer kankerpatiënten kan samenhangen met een lagere overlevingskans.