Sidderaal is een zwemmende batterij
De sidderaal kan voor de jacht en zijn eigen verdediging 600 volt produceren. De aal is in feite een grote zwemmende zak vol met duizenden piepkleine batterijen. Tot 80 procent van zijn lijf is gevuld met drie elektrische organen: één grote en twee kleinere.
1: De elektrische organen bestaan uit platte celvormige schijven, de zogeheten elektrocyten, die dicht op elkaar gepakt zitten.
2: Biologische pompen in het celmembraan sturen negatieve elektrische ionen de cel uit en positieve erin. Die uitwisseling bouwt een spanningsverschil op van circa 0,1 volt tussen de binnen- en buitenkant van het celmembraan, wat tot uiting komt als vonk.
Een volwassen aal telt 6000 elektrocyten, en een golf van stootjes geeft dus een totale spanning van 600 volt.