Als je in de tuin aan het spitten bent en je hakt per ongeluk een regenworm doormidden, dan heb je er twee – zo luidt de mythe. Maar die vlieger gaat niet op.
Doorsnijden is dodelijk
Meestal gaat een worm die je doorhakt gewoon dood, maar de uiteinden kunnen nog wel een tijdje blijven kronkelen, waardoor het lijkt alsof de twee delen nog leven.
Soms groeit er uit het voorste deel echter een nieuw achterlijf en leeft de worm verder. In een enkel geval kan een worm die in de lengte half is doorgesneden, genezen en twee staarten overhouden.
Anatomie van de regenworm
Darm
Zenuw
Geslachtsorganen
Vijf harten
Zenuwknoop
Mond
Voor- en achterkant zijn niet hetzelfde
De reden dat de twee delen van een regenworm niet blijven leven, moeten we zoeken in zijn lijf. Al zien de beide uiteinden van de worm er vrijwel hetzelfde uit, de inhoud ervan verschilt sterk.
Voorin bevinden zich een zenuwknoop (een soort besturingscentrum zoals ons brein), een primitieve bloedsomloop met vijf harten en een stel ingewikkelde geslachtsorganen.
Dat alles ontbreekt in het achterste deel, dat niets anders bevat dan een stuk darm en dat dus nooit op eigen houtje kan overleven.
Platworm is vrijwel onsterfelijk
Wat zelfgenezend vermogen betreft kan geen dier zich meten met de platworm. Laboratoria onderzoeken al jaren hoe het komt dat hij zich kan delen.
Of je hem nu overdwars, in de lengte of tot meerdere stukken doorsnijdt, elk deel wordt een worm.
Uit proeven blijkt dat je sommige soorten wel in 279 stukken kunt snijden, die zich vervolgens elk ontwikkelen tot een nieuwe, levensvatbare worm.
