Meer dan tweederde van de wilde dieren is sinds 1970 verdwenen als gevolg van menselijke activiteiten. Dat stelt een onheilspellend rapport van het Wereldnatuurfonds.
Het rapport, dat is opgesteld in samenwerking met de Zoological Society of London, is gebaseerd op historische cijfers over de populatie van meer dan 4300 gewervelde dieren over de hele wereld: zoogdieren, vissen, vogels, reptielen en amfibieën.
Gemiddeld is de populatie van deze soorten tussen 1970 en 2016 met 68 procent gedaald. Vooral de tropische delen van de Nieuwe Wereld – het Caribisch gebied en Latijns-Amerika – zijn zwaar getroffen: de populaties zijn er met 94 procent gedaald.
Mens verbruikt 1,56 keer capaciteit van de aarde
En dat komt door de mens. Volgens het rapport is het wegvagen van de fauna een direct gevolg van ontbossing, overbevissing, vervuiling, opwarming, overconsumptie en andere effecten van een snel stijgende wereldbevolking.
Tot de jaren 1970 was onze ecologische voetafdruk kleiner dan het vermogen van de aarde om te herstellen, maar vanwege de toename van de bevolking en consumptie is de balans nu zoek.
Op dit moment verbruiken we volgens het rapport zeker 1,56 keer zo veel grondstoffen als de aarde aankan.
Het Wereldnatuurfonds is niet de enige organisatie die de noodklok luidt. Volgens een ander rapport, van de Verenigde Naties, staan we op een kruispunt: de handelingen van de mensheid als geheel zullen de komende decennia bepalen of de ecosystemen – en daarmee de mens zelf – blijven voortbestaan.
De curve moet afgevlakt worden
Komen we ooit nog uit deze neerwaartse spiraal? Een nieuw wetenschappelijk artikel in het gerenommeerde tijdschrift Nature suggereert dat de mens wel degelijk het verlies van biodiversiteit een halt kan toeroepen, terwijl de groeiende wereldbevolking toch gevoed blijft.
In het meest ambitieuze scenario wordt de massa-extinctie al rond 2050 gekeerd, waarna de dierenpopulaties weer kunnen groeien. Maar daarvoor is een wereldwijde, radicale omslag nodig.
De CO2-uitstoot moet sterk omlaag, voedselverspilling moet beëindigd worden, het aantal dierlijke calorieën in ons eten moet omlaag en grote delen van de wereld moeten beschermd natuurgebied worden. Beschadigde gebieden moeten daarnaast hersteld worden.
Volgens de wetenschap is dat niet onmogelijk – maar de klok tikt.